مهدي اوکاتي با اشاره به اينکه اين گروه خاک مورد نياز خود را از روستاي الزاء در نزديکي محل زندگيشان تهيه مي کنند، ادامه داد: پس از کوبيدن و جداکردن ناخالصي ها، خاک را الک کرده و با اضافه کردن آب به آن رنگ گل حاصل نارنجي تيره متمايل به اکر ميشود.
وي با تأکيد بر اينکه بيشتر اين توليدات سفالي کوچک و تزئيني است، افزود: کوزه، گلدانهاي کوچک و بزرگ، جاشمعي، عود سوز، سرقليان، مجسمه شتر و روباه برخي از آثاري است که توسط اين هنرمندان خلق ميشوند.
معاون صنايع دستي استان سيستان و بلوچستان تصريح کرد: محصولاتي که جنبه کاربردي دارند قليان، ديگ و خمير دان را شامل ميشوند.
\t
به گفته اين مقام مسوول براي پخت اين نوع سفال زمين به عمق نيم متر حفر ميشود و اشياء ساخته شده در آن قرار مي گيرد.
وي سوخت اين کوره را ساقه و پوسته نخل دانست و افزود: لايه انتهايي کوره با ساقه خشک شده برنج پر ميشود.
اوکاتي يادآور شد: اين نوع کوره ها دماسنج ندارند و تمامي سفال ها قبل از پخت پرداخت و نقاشي ميشوند.
وي در خصوص نقشهاي بکار رفته در اين محصولات خاطر نشان کرد: نقش ها اغلب از خطوط، نقاط و گلهاي ساده تشکيل مي شوند.
معاون صنايع دستي استان سيستان و بلوچستان در پايان خاطر نشان کرد: سفالگران اين روستا ساخته هاي خود را براي فروش در نمايشگاههاي سازمان ميراث فرهنگي عرضه ميکنند و آموزش اين رشته توسط عبدالله دهقاني راد در حال انجام است.
وي افزود: سفالهاي اين منطقه نيز عاري از هر گونه پوشش لعابي مانند آن است.
112/
انتهای پیام/